Berlioz’ Symphonie Fantastique
Terwijl Richard Wagner aan “Tristan en Isolde” werkte, componeerde hij een liederencyclus gebaseerd op de teksten van zijn geheime geliefde Mathilde Wesendonck. Vooral het slotlied “Träume” (Dromen) heeft sterke thematische en muzikale verwijzingen naar de tweede akte van de opera, waarin Tristan en Isolde hun grenzeloze liefde voor elkaar onthullen. De “grote emoties” van de opera inspireerden de gevierde sopraan Rachel Willis-Sørensen om zangeres te worden; de beste voorwaarde om de emoties van Richard en Mathilde te vertolken. Wagners liederen worden afgewisseld met muzikale droomvisioenen van Franse componisten. In Claude Debussy’s meesterlijk georkestreerde “Prélude à ‘L’Après-midi d’un Faune'” zweven de sensuele gedachten van de faun tussen werkelijkheid en fantasie in de zwoelheid van een warme middag. Het onvervulde verlangen naar liefde van de hoofdpersoon in Hector Berlioz’ “Symphonie fantastique” escaleert zelfs tot gruwelijke waanbeelden. Andris Nelsons, een van ’s werelds meest gevraagde dirigenten, leidt het Münchner Philharmoniker op deze reis door beelden van verlangen en droomwerelden.